Niet alleen het decor barst weer eens van de vondsten, ook in het stuk zelf zitten wendingen waar u totaal geen rekening mee houdt. Dat stuk heet ‘Jij bent onsterfelijk’ en Ramon Boers en Janne Reijnders vervullen met glans de hoofdrol van Samuel en Luna.

De regie van het stuk is in handen van de pas 24-jarige Merel Bloemsaat en zij zag kans om er een compleet team van te maken, waarin de -min of meer – vertrouwde hoofdrolspelers een uitermate functionele bijrol kregen toebedeeld. Dan hebben we het bijvoorbeeld over Ton Biemans, Maurice Gerrits en Petra van Dijk.

Het verhaal: Samuel geeft een feestje als plots een oude vakantieliefde Kristin verschijnt, mèt baby van drie maanden oud. Zij dumpt die baby bij hem en gaat ervan tussen. Er zal brood op de plank moeten komen en Samuel krijgt van Bernie en Lucas een baan als stuntman aangeboden. Zo goed en zo kwaad als het kan voedt hij Luna op en ze zijn verknocht aan elkaar. Samen tanden poetsen, elkaar de vitaminepotjes toegooien, ff basketballen en dan naar bed. Vaste rituelen en veel lol. School komt duidelijk niet op de eerste plaats. Om te doen alsof de moeder nog om haar kind geeft schrijft Samuel haar brieven namens Kristin. Daarin verzint hij van alles, waardoor Luna steeds meer belangstelling krijgt voor haar moeder en haar wil zien. Een arts komt Samuel vertellen dat er geen behandeling meer mogelijk is, dat alle therapieën niets hebben uitgehaald. Er is niet veel tijd meer.

Na acht jaar komt moeder Kristin, die inmiddels een relatie heeft met een vrouw, het kind opeisen. Dat gaat natuurlijk niet vanzelf en uiteindelijk komt de rechter er aan te pas. Hij gunt Samuel de voogdij. Maar moeder blijkt in die ene vakantie niet alleen met Samuel de liefde te hebben bedreven en eist een vaderschapstest. Meer verklappen we niet, moet u maar gaan kijken.

Het sfeertje in het openluchttheater is en blijft er een om te zoenen. Het decor krijgt er dankzij al het groen een intiem sfeertje en de ontwerpers (Jeroen de Ruiter en Robert van der Veeken) en bouwers van dat decor gaan daar altijd uitermate smaakvol mee om. Fraaie muziek, kleding en belichting doen de rest.

Tel daarbij op het fantastische weer, de altijd gezellige nazit en de wetenschap dat u naar het topje van de Oosterhoutse toneelscene zit te kijken en de avond kan niet meer stuk. Komende vrijdag en zaterdag nog te zien in het openluchttheater aan het Paterserf. Aanvang 21.00 uur.

evr

(foto Casper van Aggelen)

‘Ik weet wat ik wil en ik weet hoe ik het moet overbrengen’

Oosterhout 26-04-23, Margreet Kwaks 

Het openluchttheater in Oosterhout aan het Paterserf in Oosterhout bestaat sinds 1956. Jaarlijks vindt in de zomer een voorstelling in de buitenlucht plaats. Dit jaar gaat het om een Nederlandse bewerking van de Franse film Demain tout commence. Jij bent onsterfelijk heet de vertaling. Merel Bloemsaat uit Oosterhout bewerkte zelf het verhaal tot een toneelstuk met en wat zware titel. Productieleider Ad Haagh: ,,Het is een voorstelling met een lach en een traan.”

De repetities voor het verhaal van flierefluiter Samuel en zijn dochter Luna zijn in volle gang. Bloemsaat begint deze ochtend met een extreme scène. De energie spat er vanaf. ,,Oh Luna, jij bent de allerliefste”, fleemt een dame, terwijl een ander theatraal verkondigt hoeveel ze van Luna houdt.

Samuel voedt Luna alleen op. Zijn onenightstand Kristin dumpte haar als drie maanden oude baby bij hem. De dames, vijf in totaal, auditeren voor de rol van moeder.

Bloemsaat volgt de verrichtingen van de spelers op de voet. ,,Nog iets meer tempo”, maant ze de auditerende dames. Samuel onderbreekt ze in zijn spel: ,,Gooi de laatste zin niet weg. Die laat juist zien dat je bent veranderd in een zorgzame vader.”

Het decor, nog volop in ontwikkeling, geeft al een stukje vrolijkheid prijs. Een ouderwetse wip, geschilderd in geel met blauwe en rode accenten, staat klaar. Een schommel is in de maak. In het midden van het toneel verrijst de blikvanger die het publiek meeneemt bij het werk van Samuel als stuntman.
Droom die uitkomt
Bloemsaat vindt het een eer om het openluchttheater te regisseren. ,,Het is een droom die uitkomt. Van jongs af aan liep ik hier al rond, omdat mijn moeder (Mirjam Bloemsaat, red.) er speelde.” Ze regisseert nu spelers waar ze als kind tegenop keek. Is dat spannend? ,,Vorig jaar was ik regie-assistent. Toen ik een repetitie overnam, vond ik dat heel tof en alles liep soepel. Ik weet wat ik wil en hoe ik het moet overbrengen.” Bloemsaat studeerde vorig jaar af als theatermaker.

Petra van Dijk staat al negentien jaar bij het openluchttheater op de planken. Ze speelt een personage dat Bloemsaat heeft toegevoegd. ,,De regie van Merel is verfrissend. Ze zit vol ideeën en geeft ons opdrachten die niets met het stuk te maken hebben. Daar haalt ze inspiratie uit.”

Ook de zon laat zich tijdens de repetitie van zijn beste kant zien. ,,Het weer is bijna nooit een spelbreker”, zegt Ton Biemans. Sinds 1968 is het hooguit vier keer afgelast. Met regen spelen we gewoon.”

De cast bestaat uit elf spelers. Ramon Broers speelt Samuel en Lieke Bakx vertolkt Kristin, Janne Reijnders (12) speelt Luna. Naast Van Dijk en Biemans doen ook Maddie Bakker, Maurice Gerrits, Martine Huijbregts, Elly Hitters, Lieke Luttikholt en Ronald de Bruijn mee.

De voorstellingen zijn op 9, 10, 16, 17, 23 en 24 juni om 21.00 uur. Kaarten à 15 euro via openluchttheateroosterhout.nl
of bij de VVV-balie in Theater de Bussel.

De spelersgroep van het Openluchttheater die in december ‘door de audities kwam’ startte begin dit jaar met de repetities voor het nieuwe stuk ‘Buiten is de hemel.’ Begin april konden ze écht naar buiten om het opgebouwde personage het speelvlak te laten ontdekken. Dit jaar valt er extra veel te ontdekken want er wordt gewerkt met de nieuwe regisseur Isabel Schoonbeek. Zaterdagochtend bleek tijdens de repetitie dat tegelijk bewegen, praten én contact maken met je medespelers best een opgave was. Na afloop vertelde Isabel hoe ze in Oosterhout is beland en wat ze de meerwaarde van locatie theater vindt.

De groep repeteert elke zaterdagochtend tot 12.30 uur en na de meivakantie wordt er tot 14.00 uur doorgewerkt. “We gaan vanaf nu zoveel mogelijk doorlopen spelen,” zegt regisseur Isabel. Ze liggen goed op schema en de tekst zit er al goed in. “Maar de karaoke moet nog steeds geoefend worden!” roept één van de spelers. Het is een gezellige groep die enerzijds gestructureerd overkomt maar zo op het eind van een repetitie wat rommelig uit elkaar gaat en nog wat praktische dingen tegen elkaar roept.

Van Tilburg naar Oosterhout

Isabel is blij met deze groep ervaren amateurs. Ze werd benaderd door voorzitter Hidde Brouwers of ze interesse had om te komen regisseren. Zij kennen elkaar van de opleiding in Tilburg waar ze in 2020 afstudeerde op de afdeling Docerend Theater met een scriptie over de meerwaarde van locatie theater. “Ik zie de omgeving als een extra speler die je niet onder controle hebt. Je hebt er minder conventies zoals in een zaal en veel meer mogelijkheden. In dit specifieke stuk, is het extra bevreemdend dat we buiten spelen dat we ons in een gesloten inrichting bevinden.”

Inspiratie

De keuze voor het stuk werd mede ingegeven door ‘100 dagen in je hoofd.’ Een VPRO serie waarin Tim den Besten en Nicolaas Veul in de wereld van de psychiatrie duiken. Het boek van Lize Spit ‘Ik ben er niet’ inspireerde haar ook. “Wat gebeurt er in je hoofd, als het daar even niet lekker loopt? Dat vind ik een fascinerende vraag en als maker wil ik daar dan iets mee doen.”

Ze beaamt dat het weliswaar zware thematiek betreft, maar licht toe dat haar werk zich kenmerkt om dan vervolgens op zoek te gaan naar tegenhangers. De keuze van muziek kan het geheel bijvoorbeeld verzwaren maar ook absurd maken. “De toeschouwer moet willen blijven kijken omdat het schuurt maar tegelijk grappig is. Ik ga samen met de spelers kijken hoe we kunnen tegenkleuren.”

Samen

De acteurs krijgen hierin ook input van Isabel. Als een zin niet bij hen past of ze willen anders zitten of staan tijdens een scène, dan wordt dat uitgeprobeerd. Maar het laatste woord is aan haar. Dat er een ervaren regisseur onder de spelers aanwezig is, belemmert haar niet om zelfverzekerd en op haar eigen manier te werken. “Het is wel fijn om een regieassistent als Merel Bloemsaat te hebben. Zij komt uit Oosterhout en kent iedereen. De combinatie van amateurs en professionals -zowel Merel als Lieke Luttikholt studeren theater in Tilburg- maakt dit een bijzonder project op een mooie plek.”

‘Buiten is de hemel’ wordt drie weekenden in juni gespeeld. Voor meer informatie en tickets kun je terecht op www.openluchttheateroosterhout.nl.

Simone Leijten

Een zwembad, creatieve vondsten, woordspelingen en acteurs die naar hartenlust speelden. Het zat allemaal in de voorstelling ECHT gisteravond in het Openluchttheater.

We hebben het over ‘de familie Schippers’. Want hoe leuk wil je het eigenlijk hebben, in het ECHT.

Veel gaan we nog niet verklappen, dat zou zonde zijn voor de nog 350 bezoekers die de rit naar het Paterserf gaan maken. Want alle voorstellingen zijn dankzij corona ‘uitverkocht’. Niet zo moeilijk als je per voorstelling maar 50 bezoekers mag verwelkomen. Wat we al wel kunnen verklappen is, dat het hele gedeelte waar je normaal gesproken met koffie wordt ontvangen gesloten is. Er is ook geen pauze en geen nazit met kampvuur, want het stuk is rond 22.30 uur afgelopen en dan mag er niet meer getapt worden.

Dat de groep het lef heeft gehad om toch met de repetities te beginnen is op zich al prijzenswaardig. “Soms repeteerde ik maar met één speler”, aldus regisseur Jan Schippers. Of dat alles de moeite zou lonen was gewoon afwachten. Je kunt het ook afdwingen noemen, want wat daar in het openluchttheater werd neergezet was van grote klasse. Het hele stuk barst van de dubbele bodems en als je een vader bezig ziet om zijn eigen (ingehuurde) echtgenote en schoonzus te verleiden en ‘het’ er ook gewoon mee ziet doen dan ga je het ergste vrezen. Maar dit stuk is geen Festen, dit is gewoon ECHT. Niks te vrezen dus, wel om je op te verheugen als je nog een kaartje hebt kunnen bemachtigen voor donderdag 17, vrijdag 18, zaterdag 19, donderdag 24, vrijdag 25 of (tot slot) zaterdag 26 juni.

evr

Foto: Casper van Aggelen

Ik kom zo maar binnenwaaien in Huize Leenders, net op de dag dat ze daar een feestje vieren. ECHT.

Ik had wel naar Mexico gewild, maar dat is allemaal zo gemakkelijk nog niet. Speling van het lot …

Lekke band, batterij van mijn iPhone leeg. Gelukkig zijn ze hier gastvrij. Ik mag zelfs mee barbecueën. Kom je ook? Kijk op openluchttheateroosterhout.nl of er nog plek is. Het wordt ECHT heel gezellig. Tja, je zit wel bovenop het 50-meterbad, maar je hoeft geen zwemkleding mee te brengen: de familie wil niet dat de party ontaardt. Nou, ik ben benieuwd. De jarige, die Albert Leenders, dat is een ECHTE man. Leer mij de echte mannen kennen. Ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg: ‘Ik weet wat echte mannen willen. Echte mannen willen MEER.’ En mannen die roepen: ‘Willen we minder?’ Dat zijn geen echte mannen … ECHT?

Amice, hoe vaak overkomt het ons niet dat malicieuze types ons confronteren met de gevaren van ons edele beroep? In deze ongewisse coronatijden vind ik het affreus dat ik soms geacht word acute hulp te verlenen aan waaghalzen die elke pandemie ontkennen.

Soit. Heb ik weekenddienst, dan sta ik paraat. Belt mijn goede vriend Albert Leenders, dan draaf ik braaf op. ECHT. Hij viert binnenkort zijn verjaardag; kijk maar op openluchttheateroosterhout.nl of je nog mee kunt feesten. Dan gaan ze los, hoor! Zijn kinderen hebben net die drug 3-MMC ontdekt, volgens mij snuift zijn vrouw wel eens een lijntje en zijn broer houdt wel van een glaasje. Die hoopt op een lange nazit. En zijn moeder … Ach, zijn moeder, die denkt dat je covid kunt bestrijden met sigarenrook. Ik verwijder nog liever 5 teken uit de oksel van een Engel dan dat ik dat mens behandel. Als ik haar zie, denk ik: ‘Val dood’. Nee, niet ECHT, hoor. Ergens is het best wel een schatje met wie ik graag eens zou willen zwemmen. In de Galderse meren bij voorbeeld.